Posty

Wyświetlanie postów z 2021

Michelle Gurevich, First Six Months of Love. Nowa dekadencja.

Obraz
            Każde kolejne zakochanie - poza oczywiście tym pierwszym - przychodzi ze zwiększoną zazwyczaj dawką melancholii. Wiemy już, że ten stan jest przejściowy i że kiedyś musi się skończyć. Dlatego wchodzimy w każdą nową fazę zauroczenia z tą wiedzą o nieuchronnym końcu i ta właśnie świadomość zabarwia nasze emocje delikatnym odcieniem smutku. O realistycznym i melancholijnym odczuwaniu dojrzałych miłości jest właśnie kompozycja First Six Months of Love   w wykonaniu kanadyjskiej pieśniarki rosyjskiego pochodzenia Michelle Gurevich. Utwór otwiera wydany we wrześniu 2016 roku jej czwarty studyjny album New Decadence i z miejsca wprowadza nas w bardzo pożądany przez tę płytę nastrój przesiąkniętej melancholią dekadencji. First Six Months of Love to też muzyczna emanacja rosyjskiej duszy i rosyjskiego dziedzictwa wokalistki i zarazem autorki tej piosenki. Michelle Gurevich urzeka na płycie New Decadence wieloma pięknymi ballad...

Austra, Future Politics. Wymyślając przyszłość.

Obraz
            W kompozycji Future Politics z 2016 roku elektroniczny zespół Austra z Kanady pod przewodnictwem Katie Stelmanis idzie w wielką politykę i próbuje znaleźć remedium na wszelkie niedomagania kapitalizmu. Nadzieję Austra upatruje w tytułowej polityce przyszłości, czyli w nieskrępowanym przyspieszeniu postępu technologicznego, który doprowadzi do przeobrażenia systemu kapitalistycznego. Postępująca robotyzacja i automatyzacja pracy pozwoli wyeliminować jej konieczność wśród ludzi, a co za tym idzie da ludzkości możliwość pełnego korzystania z życia bez obowiązku nieustannego troszczenia się o źródło dochodu. W postkapitalistycznym społeczeństwie ludzie będą mogli pozwolić sobie na lepszą jakość życia bez konieczności zarabiania na nie, a wszystko to dzięki nowoczesnym technologiom, których umiejętne wykorzystanie w służbie ludziom wyzwoli rasę ludzką z okowów kapitalizmu i przymusu pracy zarobkowej, okradającej nas z wolnego cz...

Rhye, Black Rain. Tańcząc pośród popiołów.

Obraz
           Tańczący półnago na werandzie aktor Aaron Taylor-Johnson stał się nie tylko twarzą, ale i całym ciałem kompozycji Black Rain muzycznego projektu Rhye, za którym kryje się Kanadyjczyk z Toronto Michael Milosh. W wyjątkowo niskobudżetowym, ale jakże hipnotycznym klipie do tego utworu przystojny i naprawdę świetnie zbudowany Aaron Taylor-Johnson tańczy swój dziki, spontaniczny i całkowicie zaimprowizowany taniec na przydomowej werandzie późną wieczorową porą. Poza siecią zawieszonych nad nim jarzeniówek, które idealnie oświetlają jego wyrzeźbiony na klasyczną grecką modłę tors, Aarona otacza kompletna ciemność dopiero co zapadłej nocy. Jego żywiołowe ruchy do dźwięków tanecznej kompozycji R&B, jaką jest Black Rain , przypominają inspirowany beztroską i wewnętrznym wyluzowaniem taniec człowieka, który nie przejmuje się tym, co powiedzą inni i czy w ogóle jacyś inni są i czy mu się akurat przyglądają. Pozornie radosna i beztroska piosenka Black Ra...

James Blake, Say What You Will. Porównanie jest złodziejem radości.

Obraz
           W rewelacyjnym teledysku do piosenki Say What You Will James Blake mierzy się z demonami sławy i popularności, w finale cytując sentencję Theodore’a Roosevelta o tym, że porównanie jest złodziejem radości („comparison is the thief of joy” w oryginale). W klipie do najnowszego singla Blake’a wystąpił sam Finneas O'Connell, starszy brat i producent muzyki Billie Eilish, która obecnie przeżywa absolutny szczyt swojej kariery. Zestawienie popularnego jakby nie było Jamesa Blake’a z Finneasem powoduje, że ten elektroniczny muzyk, autor piosenek i multiinstrumentalista blednie w porównaniu z producentem i współautorem utworów znajdującej się na topie topów Billie Eilish. O tym niekończącym się porównywaniu w świecie współczesnych mediów jest zresztą cała piosenka Say What You Will , a teledysk do niej świetnie dopełnia utwór w jego warstwie tekstowej. Kluczem do wewnętrznej harmonii okazuje się być – według Jamesa Blake’a – pogodzenie się ze swoim sta...

Ane Brun, After the Great Storm. Po wielkiej zawierusze.

Obraz
            W diabolicznym 2020 roku Taylor Swift nie była jedyną artystką, która wydała aż dwa nowe studyjne albumy. Tego samego wyczynu dokonała na jesieni ubiegłego roku Ane Brun, znakomita norweska pieśniarka i songwriterka, która w odstępie jednego miesiąca opublikowała dwie świetne płyty: After the Great Storm (październik 2020) i How Beauty Holds the Hand of Sorrow (listopad 2020). Na pierwszym z tych dwóch wydawnictw znalazł się transowy i profetyczny niemalże kawałek Take Hold of Me , który w swojej krótkiej acz zwięzłej warstwie lirycznej streszcza kwintesencję doświadczeń 2020 roku: My existence is screaming / It's a physical feeling / Of missing out / On dance and light / On electricity in my hands / On circumstance / A scent-filled trance . Ten syntezatorowo-elektroniczny utwór pulsuje niewyżytą energią, kłębiącą się pod kruchą i z lekka rozmytą powierzchnią jego warstwy muzycznej. Pulsuje energią, która potrzebuje ujścia, domaga się tańca, św...